-Agar Awak Mengerti-

lama rasanya...

tangan ini rasa seperti terketar2...

nak call & mesej awak seperti dulu...

selalu mengambil berat kt saya...

saya rasa saya kena tulis jugak...

agar awak tahu & mengerti...

betapa tabah & perit yg saya lalui tiap2 hari...

sebab saya tahu awak akan baca blog saya ni...

saya terpaksa menulis segala isi hati saya...

yg selama ini saya simpan di hati...

saya sebenarnya inginkan kita yg dulu...

awak selalu mesej & call saya...

hari 2 saya bahagia sgt kerana awak selalu amik berat pasal saya...

kdg2 time kelas pun awak mesej...

busy2 mcm mana pun, saya tetap akan balas & call awak balik...

itu kan yg saya selalu lakukan pd awak...

dulu kalau cuti...

mesti saya akan teringat kt awak...

awak mesti akan tanya bila saya akan cuti...

boleh kita selalu berjumpa...

ye la, rindu jgk jarang2 jumpa...

awak dgn saya lain2 profesion...

saya pun paham awak walaupun kdg2 awak xphm saya...

tapi saya tetap iye kan aje cakap awak...

tapi sekarang ni semuanya sudah tiada apa2...

betapa lukanya hati saya...

perit tak terkata...

dulu awak berjanji akan hadiahkan sesuatu utk harijadi saya...

awak dah beritahu hadiah itu...

sebak rasanya hati ini...

semua itu hanyalah khayalan mimpi saya semata2...

sampai hati awak sengaja tak ingat harijadi saya...

awak langsung tak wish...

sebab awak taknak mesej saya dah mcm dulu...

awak juz wish dlm fb saya jew...

nak menangis saya rasa masa besday saya ari 2...

saya tahu...

mungkin itu adalah dugaan & ujian yg diberikan Allah kpd saya...

& saya redha dgn apa yg terjadi...

mungkin kita tak boleh bersama...

& saya akan cuba utk lupakan awak walaupun awak sendiri yg tahu kita dah kenal sejak form3 lagi...

lagi satu...

dulu awak selalu baca novel malam2...

dan selalu awak suruh saya baca sekali...

utk pengetahuan awak...

sebab awak saya dah beli 3 buah novel...

ada yg saya dah abis baca...

sebab awaklah saya minat membaca novel...

thanks awak...

tapi sekarang ni bila saya baca novel...

saya akan teringat kat awak...

dan saya nak kurangkan membaca novel lepas ni...

lastly...

saya tahu saya bukanlah sebaik yg awak harapkan...

tapi kenangan2 antara kita sebelum ni mmg susah utk dilupakan...

dan saya cuba utk melupakannya...

walaupun awak jugak yg tahu betapa susahnya lupakan kenangan...

sekarang ini hanya kawan2 saya yg dapat melupakan semua kenangan itu...

sikit demi sikit...

sekian, saya mohon maaf kalau awak terasa baca blog saya...

saya hanya menyampaikan apa yg terbuku dihati selama ni...

agar awak mengerti...